1. Φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Η ένταξη χαρακτηρίστηκε ως ιστορική αναγκαιότητα από τον εμπνευστή της Κωνσταντίνο Καραμανλή και η ένωση της Ευρώπης ως το μεγαλύτερο πολιτικό γεγονός στην ιστορία της ηπείρου. Σε ποιο βαθμό, κατά τη γνώμη σας, η ευρωπαϊκή στροφή της Ελλάδας το 1981 έχει επηρεάσει την πορεία της χώρας μας στον 21ο αιώνα;»

H επιρροή θα έλεγα πως υπήρξε καταλυτική. Εμείς οι Έλληνες, 40 χρόνια μετά την ένταξή μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ή να υποτιμούμε την τεράστια συνεισφορά της στην οικονομία, την κοινωνία, αλλά και τα εθνικά μας θέματα. Παρότι συχνά αμφισβητούμε την Ευρώπη για καθυστερημένες ή άτολμες αντιδράσεις, όλα αυτά τα χρόνια, η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. μας εξασφαλίζει σε πολλά επίπεδα, δικαιώνοντας απόλυτα την επιλογή του Κ. Καραμανλή. Πρέπει να σημειώσουμε, πως υπήρξαν τα πιο ειρηνικά και με ευημερία χρόνια στη νεότερη ιστορία μας.

Η πανδημία, επίσης, απέδειξε πως, παρά κάποιες αστοχίες ή ολιγωρίες που υπήρξαν, το πρόσημο είναι θετικό για τη χώρα μας, από τη συμμετοχή μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Δε θα ήθελα καν να σκέφτομαι το ενδεχόμενο να έπρεπε να διαχειριστούμε για παράδειγμα το ζήτημα του εμβολίου μόνοι μας και όχι ως μέλος της ΕΕ. Αλλά και για την επόμενη μέρα και την ανάκαμψη από τις συνέπειες της πανδημίας, ο ρόλος της ΕΕ υπήρξε σημαντικός. Το Ταμείο Ανάκαμψης είναι ένα σημαντικό βήμα, γι’ αυτό και η Ελλάδα κατέθεσε ένα ολοκληρωμένο και εμπνευσμένο σχέδιο ανάκαμψης, που ήδη έχει κερδίσει ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια στην Ευρώπη. Πρόκειται για ένα σχέδιο, που μπορεί πραγματικά να αλλάξει το μέλλον της χώρας.

2. Kατά πόσο θεωρείτε εφικτή την επαναφορά των διαπραγματεύσεων μεταξύ ΕΕ-ΗΠΑ σχετικά με την Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP); Κρίνετε πως δημιουργούνται περιθώρια συνεργασίας και συνέργειας στον τομέα του εμπορίου μεταξύ των δύο εταίρων, δεδομένης της νέας προεδρίας Joe Biden;

Τα τελευταία χρόνια, ο εξωστρεφής χαρακτήρας του διατλαντικού εμπορίου και των επενδύσεων δοκιμάστηκε από διμερείς εντάσεις και οπισθοδρόμηση, σε μονομερείς πολιτικές. Οι σχέσεις ΗΠΑ-ΕΕ ήταν τεταμένες, κατά τη διάρκεια της προεδρίας Trump και η εμπιστοσύνη, αναπόφευκτα, κλονίστηκε. Η εκλογή του Προέδρου Biden, όμως, αναβίωσε τις θετικές προσδοκίες στην Ευρώπη, για επιστροφή στην πολυμέρεια, τη συλλογική δράση και την υπεράσπιση των δημοκρατικών αξιών. Ένα πρώτο θετικό βήμα είναι η κατάργηση των δασμών που είχαν επιβληθεί σε επιλεγμένα ευρωπαϊκά προϊόντα αδίκως στο πλαίσιο της διένεξης της Airbus και της Boeing. Έχουμε μια σημαντική ευκαιρία για μια ανανεωμένη εμπορική συμμαχία, στη βάση των κοινών μας δημοκρατικών αρχών και αξιών.

Όχι, δεν αναμένουμε ότι η πολιτική των ΗΠΑ θα αλλάξει δραστικά ή με αστραπιαία ταχύτητα ούτε ότι θα πιάσουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε στις διαπραγματεύσεις, για την Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP). Έκτοτε, έχουν συντελεστεί ραγδαίες αλλαγές, παγκοσμίως και πλέον ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε οι ΗΠΑ έχουν την ίδια ατζέντα με αυτή που είχαν, πριν από 5 χρόνια. Οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν αλλάξει, όπως έχει αλλάξει και η γεωπολιτική πραγματικότητα.

Με δεδομένες τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Κίνας, θα πρέπει να ανανεώσουμε τη δέσμευσή μας για την ενίσχυση του ανοικτού και δίκαιου εμπορίου, να διασφαλίσουμε μαζί ισότιμους όρους διεθνούς ανταγωνισμού και να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του προστατευτισμού και της μονομέρειας.

3. Αν και αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ, η έγκριση Συμφωνιών Ελεύθερου Εμπορίου (FTAs) συχνά προκαλεί αντιδράσεις στο εσωτερικό της Ένωσης, σχετικά με ζητήματα διαφάνειας των διαπραγματεύσεων, προστασίας της ονομασίας προέλευσης των προϊόντων, προστασίας του περιβάλλοντος και του καταναλωτή κ.α. Παράλληλα, κάποιες Συμφωνίες (π.χ. CETA) δεν έχουν εγκριθεί και σε εθνικό επίπεδο των κρατών – μελών, όπως προβλέπεται. Με ποιους τρόπους η Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου (INTA), στην οποία συμμετέχετε ως Αντιπρόεδρος, δύναται να διαφυλάξει τα συμφέροντα των Ευρωπαίων πολιτών και να αμβλύνει τυχόν αλγεινές εντυπώσεις;

Οι Συμφωνίες Ελεύθερου Εμπορίου, έχουν ως  σκοπό την απόκτηση για την Ευρώπη πρωταγωνιστικού ρόλου στην παγκόσμια οικονομία. Οι παραπάνω συμφωνίες  είναι κατ’ αρχήν εμπορικές. Ενώ όμως είναι, ως προς τον κύριο σκοπό τους, εμπορικές, παράλληλα καλύπτουν και άλλους τομείς, όπως η προστασία των επενδύσεων, οι μεταφορές και η αειφόρος ανάπτυξη.

Η Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου αποτελείται από Ευρωβουλευτές, από τα κράτη μέλη της Ε.Ε., όπου έχουμε, ως επί το πλείστον, αγαστή συνεργασία μεταξύ μας, προκειμένου να εξασφαλίσουμε τα συμφέροντα της Ευρώπης, στο διεθνές εμπόριο. Διαφωνίες υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν. Πάντα, όμως, αναζητούμε αυτά που μας ενώνουν και βαδίζουμε με αυτά. Όσον αφορά στον όρο «αλγεινές εντυπώσεις», θα διαφωνήσω μαζί σας.

Προσωπικά, ως Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου και Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, έχω θέσει, ως προτεραιότητά μου, την προστασία των ελληνικών προϊόντων. Δώσαμε μάχες για την αναστολή των δασμών που είχαν επιβληθεί, επί προεδρίας Τραμπ, από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, σε ευρωπαϊκά και ελληνικά προϊόντα, όπως η φέτα, το ελληνικό γιαούρτι, τα ροδάκινα και τα μεταποιημένα ροδάκινα. Δίνουμε μάχες σε κάθε Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου, για την προστασία των ελληνικών συμφερόντων.

Η εξωστρέφεια είναι ζωτικής σημασίας για τις μελλοντικές οικονομικές προοπτικές της Ε.Ε., δεδομένου ότι το 85% της παγκόσμιας ανάπτυξης θα πραγματοποιηθεί εκτός Ευρώπης, τα επόμενα 10 χρόνια. Επομένως, οι Συμφωνίες Ελεύθερου Εμπορίου αποτελούν άλλο ένα μέσο, για να κατακτήσουμε την εξωστρέφεια και να διασφαλίσουμε την εδραίωσή μας, στον τομέα του διεθνούς εμπορίου.

4. Θεωρείτε πιθανή την έγκριση από το Ευρωκοινοβούλιο της Περιεκτικής Συμφωνίας για τις Επενδύσεις (CAI) ανάμεσα σε ΕΕ και Κίνα; Κατά πόσο αυτή η αμοιβαία Συμφωνία, θα προσέλκυε επενδύσεις σε ευρωπαϊκές χώρες του «Δρόμου του Μεταξιού» (One Belt One Road – BRI) της Κίνας, όπως την Ελλάδα;

Εδώ και χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Κίνα είχαν μια μη ισόρροπη εμπορική και επενδυτική σχέση. Η Περιεκτική Συμφωνία για τις Επενδύσεις (CAI), είναι ένα φιλόδοξο βήμα που αποσκοπεί στο άνοιγμα νέων ευκαιριών για τις ευρωπαϊκές εταιρείες και στη διασφάλιση δικαιότερης πρόσβασης στην κινεζική αγορά.

Ωστόσο, η σχέση μας με την Κίνα, το τελευταίο διάστημα, είναι γεμάτη από αντιφάσεις. Τα απαράδεκτα αντίποινα της Κίνας εναντίον μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωπαϊκών θεσμών, ως απάντηση στις νόμιμες κυρώσεις μας για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ουιγούρων, διαβρώνει την εμπιστοσύνη και εμποδίζει τη διμερή συνεργασία.

Έως ότου, λοιπόν, αρθούν οι κινεζικές κυρώσεις, η διαδικασία επικύρωσης της CAI δεν είναι εφικτή, καθώς δεν μπορεί η παραπάνω Συμφωνία να αποτελέσει ένα ξεχωριστό αντικείμενο, μη εντασσόμενο στην εξελισσόμενη δυναμική των ευρύτερων σχέσεων ΕΕ-Κίνας.